ادبیات جهان ، یک پل ارتباطی میان فرهنگ ها و ملیت های مختلف می باشد. مهمترین ویژگی این مقوله گسترش آگاهی و شناخت متقابل می باشد. این هنر، با معرفی داستان ها، شخصیت ها و احساسات مختلف، به نزدیک شدن مردم و جوامع مختلف دنیا به یکدیگر کمک می کند. از طریق خواندن و نوشتن آثار ادبی، افراد فرصتی برای آشنایی و شناخت دیگر، احساسات و فرهنگها خواهند داشت که زمینه ایجاد تنوع در این سبک را فراهم می کند. نویسندگان با استفاده از تجارب زندگی خود و تأثیراتی که از محیط و فرهنگ های مختلف می گیرند، آثار پویایی را خلق می کنند که در آن ها، خصوصیات و ارزش های فرهنگی ملل مختلف به شیوه ای هنری به نمایش در می آید. حضور پر قدرت ادبیات ایران در مقوله ادبیات جهان نیز نشان دهنده غنای فرهنگی این سرزمین است. آثار نویسندگانی چون فردوسی تا نویسندگان معاصر، نه تنها بخشی از ادبیات فارسی را تشکیل می دهند، بلکه به جهانی شدن ادبیات ایران نیز کمک شایانی کرده اند. آن ها توانسته اند با تصاویری زیبا و عمیق از زندگی و تجربه های انسانی، به جذابیت ادبیات ایران در سطح جهانی بیفزایند. در مجموع، ادبیات جهان به عنوان یک روندی پویا، نه تنها بیان گر تنوع فرهنگی و اجتماعی است، بلکه به ما یادآوری می کند که با شناخت بیشتر از یکدیگر، می توانیم به هم زیستی مسالمت آمیز و بهتری در دنیای امروز دست یابیم.
